sábado, 11 de octubre de 2008

-RETORNO


Hola a todos.
Muchas gracias por vuestros comentarios en el post anterior y por los mails recibidos. No he podido contestar antes. Asuntos familiares me lo han impedido.
El jueves 9 de octubre enterramos a mi padre (tras casi tres semanas ingresado en el hospital).
Quería comentaros a todos los que os habéis interesado, que he decidido continuar con el blog, porque las satisfacción personal de vuestro contacto supera con creces cualquier enojo por el comportamiento de algún que otro blogger sin excesivo respeto al trabajo de los demás (trataré de poner unas marcas en las fotos y de esta manera me ahorro algún que otro disgustillo).
Os agradezco a todos vuestros comentarios y paso por alto alguno que daba cierta sensación de impertinencia, cuando quien lo escribe desconoce los motivos y situaciones personales de quien está detrás de este medio (todos, y empiezo por mí misma, deberíamos cuidar más la pertinencia de nuestras expresiones frente a los demás y evitar así zaherir, aunque sea sin intención; disculpad la sinceridad y espero que nadie se moleste por ello).

92 comentarios:

  1. Me alegro de volver a leerte. Siento mucho lo de tu padre, siempre es duro perder a alguien querido, pero seguimos estando todos aquí, esperándote y animándote.
    Un abrazo muy fuerte, Begoña

    ResponderEliminar
  2. Estimada Tere, sentim moltíssim la mort del teu pare, des de la cuina vermella t'enviem una forta abraçada. Ja ho saps, aquí tens un parell d'amics per al que et calgui.
    Mil petons.

    ResponderEliminar
  3. Tere, sento molt la mort del teu pare. Una forta abraçada

    ResponderEliminar
  4. Siento mucho lo de tu padre. Es una gran alegría que vuelvas a estar con nosotros. Un beso

    ResponderEliminar
  5. Desconocía que tu padre estuviera enfermo. Lo siento mucho, y siento por el mal momento que estas pasando. Y por otro lado, me alegro de que decidieras seguir entre nosotros. Se te aprecia bastante desde el otro lado.
    Un beso y a recuperarse lo más pronto posible.
    María josé

    ResponderEliminar
  6. Lamento lo de tu padre y me alegro de tu vuelta. Disfrutaremos de nuevo con tus recetas. Un beso, Tere.

    canela

    ResponderEliminar
  7. Antes que nada, siento mucho lo de tu padre. Estoy muy contenta de saber que has decidido volver a deleitarnos con tus recetas! A ver con cuál nos sorprendes en breve...

    Un beso!

    Irene

    ResponderEliminar
  8. Un abrazo muy fuerte, y una pizca de consuelo, si sirve. Me alegro de volver a verte. Amunt.

    ResponderEliminar
  9. ¡Cuanto siento lo de tu padre! que duro es perder a nuestros seres queridos.

    Me alegro que sigas con el blog, pues asi seguiremos aprendiendo y disfrutando de tu buen hacer.

    Mucho ánimo y todo mi cariño, besitos.

    ResponderEliminar
  10. En estos casos te envío mi silencio.
    Besos.
    Ana

    ResponderEliminar
  11. Siento mucho la muerte de tu padre, y aunque parezca una frivolidad en estos momentos, me alegro que decidas continuar con el blog.

    Besos. Ana

    ResponderEliminar
  12. Sento la pèruda del teu pare i et fsig arribar tot el meu suport.
    Gràcies per continuar
    Ester

    ResponderEliminar
  13. Lo siento mucho te mando un abrazo con mucho cariño.
    Gracias por volver abrirnos esta maleta de recetas.

    ResponderEliminar
  14. Siento mucho lo de tu padre, pero me alegro de que vuelvas a estar con nosotros. Un saludo-

    ResponderEliminar
  15. Siento mucho lo de tu padre, pero me alegro de que vuelvas a estar con nosotros. Un saludo-

    ResponderEliminar
  16. Siento mucho lo de tu padre, pero me alegro de que vuelvas a estar con nosotros. Un saludo-

    ResponderEliminar
  17. Tere,
    Lamentem molt els sotracs que ens dóna la vida i que en les darreres setmanes t'ha tocat patir.
    D'altra banda, ens n'alegrem molt de tornar-te a llegir i ja saps on tens uns amics pel que faci falta.
    Una abraçada

    ResponderEliminar
  18. Sobre todo, siento mucho lo de tu padre y espero que pronto estés los suficientemente animada para seguir deleitándonos con todas esas recetas que tanto nos gustan aunque no te lo digamos, pero que si guardamos tu receta porque son siempre éxito asegurado

    Me alegro de que estés de vuelta

    Un beso enorme

    ResponderEliminar
  19. tere, lamento molt la mort del teu pare, i entenc que aquest tràngol t'hagi mantingut una temporada allunyada del bloc. d'altra banda, com tots els teus seguidors ja han dit, m'alegra que hagis decidit continuar. una abraçada i endavant :D

    ResponderEliminar
  20. Hola , lamento lo de tu papá, es doloroso perder a unser querido .
    Me alegra que continues con el blog. änimo y adelante, un abrazo

    ResponderEliminar
  21. Tere, t'acomanyo en el sentiment...
    Ànims, guapa!
    M'alegro que hagis decidit continuar amb el blog, tots n'estem molt contents.

    ResponderEliminar
  22. Tere, sento moltíssim la mort del teu pare. Una forta abraçada per tota la familia i molts ànims en aquests difícils moments...
    Petunets,
    Eva.

    ResponderEliminar
  23. Boston, guapíssima: Una forta abraçada!!!

    ResponderEliminar
  24. Estimada Tere:
    Lamento molt la pèrdua del teu pare,el meu condol per a tots vosaltres.
    No Hi han paraules deban de la pèrdua dels nostres éssers estimats!!

    Estic segura, que el seu amor os acarona a tots vosaltres. Molts i Molts Petons.
    Montse

    ResponderEliminar
  25. gràcies per tornar, i es meu condol per tu i la teva familia. salutacions.

    ResponderEliminar
  26. Lamento el fallecimiento de tu padre.Gracias por seguir con el blog y compartir tus conocimientos e ilusiones gastronómicas. También por el esfuerzo y constancia que supone,cada día, mantener este blog.

    Begoña

    ResponderEliminar
  27. T'acompanyo en el sentiment.
    Un petó.

    Marta F.

    ResponderEliminar
  28. Siento lo de tu padre,yo he pasado hace poco por ello y sé lo duro que es.Me alegra que continues con el blog.
    Un abrazo
    Carmen

    ResponderEliminar
  29. Sento molt lo del teu pare. T'envio un petonet ben fort. I gràcies per tornar.
    Marta

    ResponderEliminar
  30. Gracias por seguir con este precioso blog,lamento lo de tu padre mucho animo y si te vale de algo un abrazo par ti y toda tu familia desde las rias baixas.Rosa

    ResponderEliminar
  31. Ante todo quiero pedirte disculpas porque soy seguidora de tu blog y no suelo comentar mas por pereza que por otra cosa.
    Me alegro que continues porque mi familia se tiraria de los pelos si dejo de hacer algun que otro de tus dulces.
    Prometo ser mejor blogger y comentar.

    Biquiños

    ResponderEliminar
  32. me alegro mucho que estes de vuelta, y siento mucho la muerte de tu padre y que dios te de fuerzas para recuperarte.
    un fuerte abrazo
    Amalia

    ResponderEliminar
  33. Tere, lo primero de todo mandarte todo mi apoyo y cariño en estos moemntos. Decirte que te echamos en falta ayer, y ojalá tu ausencia no hubiera sido por esto.
    Ayer te tuve en mente muchos momentos, porque además tomé prestada una de tus cremas para muffins, peor la hice con sabor a coco y gustó mucho en casa. En cuanto cuelgue la receta, te la dedicaré

    Besitos
    Núria

    ResponderEliminar
  34. Hola guapa.Siento mucho lo de tu padre,aunque es ley de vida cuesta aceptarlo,animos reina !!!
    No entro mucho por aqui pero me alegro que sigas, tus comiditas son estupendas.
    Un petonet.

    Núria

    ResponderEliminar
  35. Enhorabuena por tu vuelta, y siento de veras lo de tu padre. Espero que su perdida sea lo menos dolorosa posible, aunque es muy dificil cuando suele ser una persona tan cercana.
    Por otra parte me alegra tu vuelta y seguro que cuando el cuerpo y el alma te lo pida volveras a deleitarnos con una magnfica receta. Nosotr@s estaremos ahi esperando ansiosos como siempre.
    Besos

    ResponderEliminar
  36. Ja t'hem dit per un altre camí com sentim això del teu pare. Ànim. Entenem pel que estàs passant. Ets molt valenta. Besades.

    Per un altre costat, ens alegra saber que podrem continuar gaudint de la teua mestria a l'hora de fer un bloc que ja és de referència per a moltíssimes persones. Salutacions. Oreto i Francesc

    ResponderEliminar
  37. Lamento mucho la muerte de tu padre. Recibe mis más sinceras condolencias. Eva

    ResponderEliminar
  38. Aunque había pasado muchas veces por aquí nunca había dejado ningún comentario. Siempre es dolorosa la pérdida de un ser querido pero hay que afrontarlo y pensar que la vida continua y que tenemos muchas personas a nuestro alrededor que nos quieren. Ánimo.

    ResponderEliminar
  39. Un abrazo. En estos momentos sobran las palabras.

    ResponderEliminar
  40. Lamento la perdida de tu padre.Bienvenida al blog.

    Raquel

    ResponderEliminar
  41. ¡No sabes cómo lo siento! Un beso

    ResponderEliminar
  42. Siiiiiii, por fin te tenemos entre nosotros otra vez, cómo me alegro de que al final hayas decidido seguir!!!!
    Siento mucho la pérdida de tu padre.
    Besos.

    ResponderEliminar
  43. lamento mucho la muerte de tu padre. Sé por experiencia que es muy duro. Y me alegro que sigas con el blogber, eres una una cocinera fántastica de la cual he aprendido mucho. un abrazo.

    ResponderEliminar
  44. Hola:
    Siento mucho lo de tu padre y sé que es muy duro,pues estamos pasando también en casa una situación delicada. Espero que tengas el consuelo del resto de tus seres queridos y me alegro decidas continuar con el blog. Desde mi dulce lugar todo mi cariño y mis mejores deseos para que el dolor se haga más llevadero. Muchísimos besos.

    ResponderEliminar
  45. Lamento mucho tu pérdida, sé que es duro y aunque sea en la distancia te mando un fuerte abrazo y todo mi cariño.
    Si el blog te da tantas satisfacciones me parece una muy buena idea seguir con el, y te aseguro que será un verdadero placer el leerte de nuevo. Por todo, gracias.

    Pd. Ayer fui a Correos y mientras esperaba lei un cartel que decía "Sea amable, si todos lo intentamos este puede ser un gran día"...hoy me lo has recordado.

    Un beso

    Maite

    ResponderEliminar
  46. Hola Tere, me has dejado de una pieza cuando leí lo de tu padre, no sabes cuánto siento haber estado un poco impertinente, me lanzé a pensar que simplemente estabas obviando tantos comentarios agradables,y lo que menos imaginé fue que algo así podía estarte ocurriendo;me ha servido para entender que nunca se debe juzgar a nadie sin antes saber muy bien las causas de algo. Así que solo me queda ofrecerte mis disculpas y todo mi apoyo, cariño y admiración, que a pesar de la impertinencia de mi último comentario, siempre ha estado ahí, intacta.Solo pedirte que las aceptes. Un beso. Ah! me alegro de tu decisión, siempre el cariño y la admiración de tantas personas tienen que pesar más que cualquier enfado, sabia decisión la tuya!!

    ResponderEliminar
  47. Entenc pel que estàs passan, molts anims!

    ResponderEliminar
  48. siento mucho tan grande perdida,
    un abrazo.

    ResponderEliminar
  49. Siento muchisimo la muerte de tu padre. Nunca te he puesto ningún comentario y no se si alguna vez he copiado alguna de tus recetas,si lo he hecho espero que me disculpes,me alegro muchooo de que no dejes el blog y mucha fuerza para seguir adelante.

    ResponderEliminar
  50. Te acompaño el sentimiento... animo.

    ResponderEliminar
  51. No puedo más que sumarme al resto de tus seguidores y acompañarte en el sentimiento... Lo siento. Perder a un padre es una experiencia terrible y no sé qué decir... Ojalá no haya sufrido, ojalá no sufras tú... Sólo he querido escribirte para mostrarte mi apoyo y porque me prometí que nunca más pasaría por tu blog sin al menos saludarte. Un beso grande grande y mucho ánimo.
    Esther

    ResponderEliminar
  52. - El meu condol i anima´t a seguir amb nosaltres , com a totes les grans famílies en aquesta en trobarás de bons i de no tant bons , però has de saber i com pots veure que aquí t´estima molta gent i estan prop teu.

    Fas una feina magnífica i en ho fas passar molt be.

    Petons per tu i per la teva familia.

    ResponderEliminar
  53. Siento mucho lo de tu padre.
    Un fuerte abrazo y me alegro de tu retorno.

    ResponderEliminar
  54. Solo mandarte un abrazo muy fuerte. Sabes que se te quieres y estaremos por aqui para lo que nos necesites. (A nivel informatico también)

    Besitos

    ResponderEliminar
  55. Hola tere!!!!!!
    Sento molt el mal moment pel que deus estar pasant,la mort d'una persona tan propera sempre es dolorosa.

    T'emvio una forta abraçada i un peto ben gran per ajudarte en aquests durs moments..
    Petonets

    ResponderEliminar
  56. Yo te tengo enlazada en mi blog porque me parece un blog fantástico, así es que ánimo. Siento también la mala noticia de la muerte de tu padre. Más ánimos y abrazos fuertes

    ResponderEliminar
  57. Muchas gracias a todos en cuanto me vea con ganas os pondré cositas.

    Moltes gracies a tots aviat espero posar cosetes.

    Hasta pronto

    Fins aviat

    ResponderEliminar
  58. Lamento la pérdida de tu padre.
    Un beso y hasta pronto.

    ResponderEliminar
  59. Jo només vull dir que blogs com aquests ens endolçen la vida i ajuden a principiants com jo a cuinar coses tan bones (o si més no intentar-ho). Mil gràcies i continua així, saluts desde Girona

    ResponderEliminar
  60. Bueno, mal momento para visitarte aunque creo que todos estos apoyos harán que tu planteamiento sea solo eso, planteamiento y nada definitivo.
    Consolarte querida Tere es muy dificil, solo los que hemos pasado por esto sabemos que el tiempo, la familia y entre otras muchas cosas el blog seran tus vias de escape.
    Te mando un abrazote lleno de cariño.

    ResponderEliminar
  61. No ens coneixem, però de vegades he consultat el teu blog, que per cert esta molt bé. Voldría donar-te les gràcies per les receptes que hi poses i també hem sap greu lo del teu pare.

    Marta

    ResponderEliminar
  62. Hola,

    Me encanta tu blog, me alegro muchísimo de que hayas decidido seguir compartiéndolo con todos nosotros, y por ello te he otorgado un premio, ¡pásate por mi blog!

    ResponderEliminar
  63. Crec que som molts els que seguim el teu blog d'una manera anònima. Però en moments així no podem més que recolçar-te i estar al teu costat. Un petó molt gran i continua alegrant-nos la vida amb les teves receptes i comentaris.
    Miquel Angel.

    ResponderEliminar
  64. Tere, feia temps que no et visitaba i em sap molt de greu tot el tràngol que estas passant. El meu condol per la perdua del teu pare i ànims!!

    M'alegro que t'hagis decidit a continuar,m'encanten les teves receptes.
    Petonets!!

    ResponderEliminar
  65. Hombre cuanto tiempo sin saber de ti, siento lo de tu padre. La vida sigue y tienes que ser fuerte y luchar que aun te queda mucha vida por delante y mucha gente que te quiere. Me alegro que hayas decidido seguir con el blog, un besote guapa.
    Saludos desde Almería.

    ResponderEliminar
  66. Siento mucho que la primera noticia que tenemos de ti sea en esas circunstancias tan tristes y dolorosas. Lo siento mucho.
    Pero me alegra saber que podremos continuar disfrutando de tus recetas y tus truquillos.
    Hasta pronto!
    Un abrazo!

    ResponderEliminar
  67. No ens coneixem, però el teu blog el tinc a la meva llista de webs favorites, el trobo fantàstic. Mai abans havia escrit ni fet cap comentari enlloc aquí, a internet, he entrat al teu blog durant molt temps com un furtiu que llegeix el que escrius i admira la feina que fas. Voldría donar-te les gràcies per les receptes i explicacions, no he provat de fer-ne mai cap però m’agradaria fer-ho. Moltes gràcies i ànims.

    ResponderEliminar
  68. Sólo mandarte un abrazo sincero que te ayude a superar ese mal trago
    Aqui estamos para lo que necesites

    Un beso.

    ResponderEliminar
  69. Siento mucho lo de tu padre, un abrazo!!!!

    ResponderEliminar
  70. Mi primer comentario y es para darte ánimos en estos momentos. Que duro debe ser perder a un padre. No puedo ni imaginar la pena que tienes. Y el meido que me da, porque por desgracia, mis padres son ya muy mayores.
    pero estoy seguro que en esto, en la cocina, en tu amabilidad para compartir lo que sabes, hya parte de lo que te enseñaron y aprendiste de ellos. Seguro que estaba orgulloso de alguien tan excepcional!.
    Te agradezco que no cierres el blog, ahora que lo acabo de descubrir.
    Mucho ánimo, y recuerda aquel pasaje del Génesis, cuando Dios iba a destruir Sodoma y Gomorra, y Abraham le convenció de que si encontraba diez justos en ellas no las destruiría.
    Siempre habrá gente excelente y agradecida por la que merece la pena seguir, aunque haya mucho bobo suelto.
    saludos.
    Blaco

    ResponderEliminar
  71. Cuanto lo siento, guapa!!!
    Ni idea de que hubiera muerto tu padre.
    No sé que mas te puedo decir, me acabo de enterar, hace tiempo que estoy bastante desconectada del foro y ahora empiezo a tener un poquito mas de tiempo y leyendo tu blog me encuentro con esta noticia, Solo espero que a dia de hoy estes un poco mejor y te animo a que sigas con tu blog que te puede venir muy bien.
    Besos, para ti y toda tu familia

    ResponderEliminar
  72. Hola Boston. Espero que estés algo mejor... Aunque sea un poquito. Besos!!

    ResponderEliminar
  73. Me alegro por tu elección de continuar con el blog. Creo que aquí la gente te quiere y necesita de tus recetas.

    Ánimos por lo de tu padre.
    Besos

    ResponderEliminar
  74. Sento molt la teva perdua. Anims de tot cor. Et puc assegurar per pròpia experiencia que es pot tirar endavant tot i que arriva un moment en que pots pensar en ell sense que et caiguin les llagrimes.
    D'una admiradora del teu blog,
    Sandra

    ResponderEliminar
  75. Només vull enviar-te un missatge d'ànim.
    No ens coneixem, però admiro molt el teu blog; sembles una persona treballadora i autoexigent. Els resultats estan a la vista: un blog magnífic en molts sentits (inclòs el del gust).
    Hi ha moments difícils a la vida, als que cal donar-se temps per superar les dificultats i cuidar-se molt a un mateix.
    Et trobem a faltar. T'esperem amb il.lusió.

    ResponderEliminar
  76. Mis mas sinceras condolencias por gran grande pérdida, espero que pronto vuelva la alegría a tu casa.

    Besitos

    ResponderEliminar
  77. Lo siento mucho Tere, esperamos que vuelvas muy pronto, cargada de cositas ricas como siempre, la cocina es un gran escape, tu lo sabes mejor que nadie.
    Besos

    ResponderEliminar
  78. He llegado a tu espacio de casualidad. Nunca se muy bien que decir cuando suceden estas tristes noticias. La vida nos depara sorpresas que nos cuestan de asimilar. Lo siento.
    En cuanto al tema de las imágenes y las recetas, es algo realmente inevitable. Incluso poniendo tu forma en ellas, te puedes encontrar con todo tipo de sorpresas. De todas maneras, el poner tu firma como marca de agua es siempre recomendable.
    Un fuerte abrazo

    ResponderEliminar
  79. Tere, estoy deseando ver nuevas entradas en tu blog...ya lo sabes!!
    Fue un placer para mi, poderte conocer mejor y compartir contigo nuestra pasión común...

    Petonets
    Núria

    ResponderEliminar
  80. Ánimo!
    como ves tienes unos cuantos fans!!
    NBC

    ResponderEliminar
  81. No tengo el gusto de conocerte, pero viendo tu blog, considero que sería una gran pérdida el que decidieras no seguir adelante con él. El mundo de internet, y de los blogs sobre todo, tiene sus ventajas, pero también sus inconvenientes. La ventaja principal de los blogs es compartir, el inconveniente principal, es que cualquier desaprensivo puede abrir un blog, y publicar manifestaciones sin control que pueden herir o perjudicar a cualquiera. Yo quiero seguir visitándote. Mantener un blog en funcionamiento, es un gran esfuerzo personal, lo sé bien. Pero si lo haces con buena intención, como tú, es un gran aporte que haces a los demás. Hace poco que tengo un blog de cocina, aunque ya tenía otro de otra temática, y me gustaría contar contigo entre mis enlaces culinarios. Muchos ánimos! Para seguir adelante con tu blog, y para continuar tu vida sin tu padre. Saludos desde Terrassa

    ResponderEliminar
  82. Hola Boston,
    espero que estiguis millor.
    Mica a mica,el temps et permetra recordar nomes els bons moments viscuts amb el pare, per sort.
    Et trobo a faltar, tens un blog fantastic i segur que no soc l'unica.
    Una abracada,
    Rosa

    ResponderEliminar
  83. lamento la perdida de tu padre, no me imagino cuan duro ha de ser... pero echale ganas,animo...

    y por otro lado felicitaciones por la decision de no cerrar el blog, tienes muchas fans, amigas, y anonimos que nos haces falta...

    saludotes y animo

    ResponderEliminar
  84. Aunque no te conozco personalmente, llevo tanto tiempo visitando tu magnífico blog y leyendo tus recetas y comentarios, que no puedo evitar unirme al sentimiento del resto de personas que te expresan sus condolencias y te dan ánimos.

    Un beso, Tere.

    Con cariño, desde Tenerife,
    Marian.

    ResponderEliminar
  85. Benvinguda de nou!! Una forta abraçada.

    ResponderEliminar
  86. ¡¡Bien,bien!!! volviste.

    Es un placer volver a leerte.

    Un fuerte abrazo.

    ResponderEliminar
  87. Ben tornada!

    Tot i que no escric gaires comentaris, sovint consulto el teu bloc quan busco "inspiració llaminera".

    Una abraçada ben forta.

    ResponderEliminar
  88. Antes de nada, decirte que lamento lo de tu padre, desgraciadamente yo pase por ello hace unos años y se lo duro y difícil que es, recibe todo mi apoyo.
    Descubrí tu bloc hace poco tiempo y me gusta mucho, admás está muy trabajado, te felicito, de momento todavía no he probado ninguna receta, pero no tardaré en hacerlo.
    Quería preguntarte, si tienes alguna receta de "scones", que no sea muy complicada, si es así, te gradecería que la pusieras en tu bloc.
    Un abrazo y gracias por adentado.
    Montse.

    ResponderEliminar
  89. Hola Boston, sento lo del teu pare.
    Una abraçada.
    Margot

    ResponderEliminar
  90. Hola,

    Acabo de descobrir aquest blog i he de dit-te que m'encanten les receptes que hi penges. Segur que intento fer-ne alguna. Moltes gràcies.

    Salutacions,
    Cristina

    ResponderEliminar